HMS Titanic muhtemelen tüm zamanların en ünlü batığıdır. 1985 yılında Kuzey Atlantik Okyanusu’nda deniz seviyesinden 3.800 metre derinlikte keşfedildikten sonra, dünyanın her yerinden ziyaretçiler, şu anda Luxor Hotel and Casino’da bulunan gibi küçük bir gövde modülünü bile görmek için buraya akın ediyor. Las Vegas. On yıllar boyunca birçok farklı stant, ziyaretçileri Titanik’te olmanın nasıl bir şey olduğunu görebilmeleri için yolcuların yerine koydu ve bu trajik yolculuğun büyüleyici etkisinin daha uzun yıllar devam edeceği açıkça görülüyor. gel.
Bu nedenle, insanların kimisi tarihsel araştırma tutkuları, kimisi para için, okyanusun derinliklerindeki gemi enkazını kazmaya çalışması şaşırtıcı değil.
Enkaz şu anda UNESCO sözleşmesi tarafından korunmaktadır ve bu nedenle yerinde bozulmadan kalması gerekir. Ancak bu, tarih boyunca Titanik’in sudan nasıl çıkarılacağına dair tamamen çılgınca sayılabilecek bazı önerileri durdurmadı.
Kurtarma maliyeti yasal olarak kurtarma ile ilgili olduğu için enkaz kurtarma büyük bir iş olabilir, ancak gemiler genellikle çok ağırdır ve sığ suda olmadıkları sürece deniz tabanından kurtarma genellikle çok mantıklı bir iş değildir. Gemilerin yaşı başka bir sorunu da beraberinde getiriyor: Zamanla suyun doğal etkisiyle hareket etmesi neredeyse imkansız hale geliyor.
Batan gemiler nasıl kurtarılır?
Ancak bu gemi enkazlarını kurtarmak için bazı seçenekler var. Yüzdürme torbaları hafif gemilerin altına yerleştirilebilir ve enkazı yüzeye çıkarmak için şişirilebilir. Mary Rose gibi eski ve kırılgan gemilerde, geminin etrafına bir kafes bağlanır ve ardından kaldırılarak yapı üzerindeki baskı azaltılır. Son olarak, kurtarıcılar enkazı bölümlere ayırabilir ve bu parçalar daha sonra ayrı ayrı kurtarılabilir ve ortaya geri getirilebilir.
Yaklaşık 4 kilometre derinlikte olması ve 52.300 tonluk taşıma kapasitesi ile Titanic’in kaldırma yardımcıları ve kafesler için biraz büyük olması muhtemeldir ve sökme işlemi oldukça riskli bir iş olacağı için gerektireceği muazzam maliyeti karşılamaz. yaşı. Bu nedenle alışılmışın dışında bazı yöntemler tarih boyunca önerilmiş ve önerilmeye devam etmektedir.
Şimdi bu çılgın kurtarma fikirlerine bir göz atalım…
Titanik’i masa tenisi toplarıyla kurtarmak
Ciddi olup olmadığını kesin olarak söylemek zor olan ilk fikir, enkazı suyun üzerine çıkarmak için masa tenisi topları kullanmaktır. Titanik’in enkazında bir yerine iki kesik olduğu bilgisi ile bu plan çökse de, yapının tek parça olduğu varsayılarak gövdeye yerleştirildiğinde batmaz hale gelmesi için kaç tane pinpon topuna ihtiyaç duyulacağı hesaplanmıştır. YouTuber Tom Rocks Matematikbu, hesaplamanın mükemmel bir özetini sağlar, ancak kısa cevap 1,5 milyar civarında . Ne yazık ki 3,8 kilometre derinlikteki su basıncı topları düz ve işe yaramaz hale getirecek, ancak bazı fizik ders kitaplarında bile yer alması bu planın mantıklı olduğuna inananlar olduğunu düşündürüyor.
Titanik’i polyester torbalar ve vazelinle kurtarmak
Başka bir fikir, 1985’te, Titanik keşfedildikten kısa bir süre sonra, bilim adamlarının enkazı kurtarmak için akıllarına gelen herhangi bir fikirle ortaya çıktıkları zaman, Connecticut, Stamford’daki bir mühendisten geliyor. The Night Lives On’da yer alan fikir, geminin gövdesine polyester torbalar yerleştirmeyi ve ardından içlerine sert ve yüzer hale gelecek olan Vazelin pompalamayı içeriyor. Bu torbalar daha sonra enkazı tek bir modülde yüzeye çıkaracaktı.
O halde bunun için gerekli olan vazelini hesaplayan birinin, devasa yapıyı kaldıracak kadar kaldırma kuvveti sağlaması gerekir. 180.000 ton Vazelin gerektiğini buldu. Dünyanın en büyük kargo gemisinin yaklaşık 120.000 ton taşıyabileceği düşünülürse, Titanic’e bu kadar büyük miktarda Vazelin yaklaştırmak bile inanılmaz bir çaba gerektiriyor. Tüm Vazelin’i taşımanın ve denizin altına pompalamanın ne kadar zor olacağını hafife aldığımızda bile, yapı yükselmeye başladığında torbalar muhtemelen çürüyen metalin tepesinden kopacak veya açıkta kalan taraftan fırlayacaktır. Ancak bu görüşün farklı olduğu inkar edilemez.
Titanik’i buzdağları kullanarak kurtarmak
Belki de şimdiye kadarki en iyi ve en ironik fikir, Titanik’in batmasına neden olan buzdağlarını yeniden yüzeye çıkarmaktır.
Arthur Hickey Enkaz keşfedilmeden önce Titanik ile birlikte gömülen zenginlikleri geri alma umuduyla kendisini Titanik Kurtarma Şirketi’nin başına getirdi. O zamanlar yaklaşık 1 milyar sterlin olan gemideki varlıkların değeri, şimdi neredeyse 5 milyar sterline eşdeğer. Enkazın etrafında bir buzdağı inşa etmek ve ardından yüzeye çıkmak için kullanılacak sıvı nitrojenin fiyatını sorması için ona ilham veren bir vizyonu vardı.
Hickey, hayalini gerçekleştirmek için bir endüstriyel gaz şirketi olan BOC kümesine danıştı. Bu fikir bile bilim adamları tarafından kontrol edildi ve yaklaşık yarım milyon ton sıvı nitrojene ihtiyaç duyulacaktır. onu buldular Bu, enkazın üzerine tam bir sıvı nitrojen sıvılaştırma tesisi inşa etmek ve onu doğrudan aşağı pompalamak anlamına gelir. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, şirket bunu yapmamaya karar verdi.
Elbette Titanik’i kurtarmaya yönelik tekliflerin listesi çok kapsamlı değil ve muhtemelen gelecekte daha çılgın ve farklı fikirlerin sunulacağını tahmin edebiliriz. Ancak şimdilik Titanic, hikayelerdeki efsanesini öngörülebilir gelecekte kurtarılamaz bir enkaz olarak sürdürmeye hazır görünüyor.
